1970 li yılların başında,YUKARİKÖY köyümden ayrılmak zorunda kaldığım zaman inanılmaz sıkıntı yaşamıştım.Bu köyden ayrı yaşamayı bir türlü hazmedememiştim.Hiç kolay olmasada zamanla hasretlik hislerimi bastırmış sümen altı yapmak zorunda kalmıştım.Yıllar birbirini kovalayarak aradan uzun yıllar geçti.Bir kişi olarak çıktığım bu hayat yolculuğunda eşim,çocuklarım,damatlarım ve gelinlerim artı onların çocukları ile ceman onaltı kişilik bir nüfusun dünyaya gelmesine vesile olmuştum...Hayatımda elle tutulur gözle görülür bu değişikler olurken değişmeyen sadece YUKARİKÖY hasretimdi...

Allahıma hamd ve şükürler olsun ki; Köyümde güzel bir ev ve beraberinde imkanlarım oldu...Yıllar sonra hasretini çektiğim köyüme döndüğümün keyfini sevdiklerimle ve beni sevenlerle çikaracağımı düşünüyordum...Malesef, hayal kırıklığı yaşadım..! Hiç kimsenin onur ve haysiyetine dokunmadan kesinlikle isim zikretmeden gördüğüm aykırılıkları bu köşeden yazmak istiyorum. Yazacaklarım hakkındaki düşüncelerinizi adap ve etik kurallar  ölçülerinde belirtebilirsiniz.Saygı ve sevgilerimle.